Παρείχε ασφάλεια για το μακρύ ταξίδι στα θολά νερά της οικονομίας. Μας πλάνεψε και ο καπετάν-Γιωργάκης, που μας περίμενε σαν έμπειρος τιμονιέρης, στο λιμάνι.
Ξεκινήσαμε ανέμελοι και σίγουροιΣτη πρώτη φουρτούνα όμως το σκαρί έμπασε νερά και ο μόνος που δεν τα είδε, ήταν ο καπετάν- Γιωργάκης. Και συνεχίσαμε το ταξίδι στα βαθιά με τις τρύπες μπαλωμένεςΟ καιρός όμως γύρισε. Τα κύματα θέριεψαν. Απειλούν πλέον να καταπιούν το σαπιοκάραβο και μας τους επιβάτες, που ψάχνουμε για λέμβους σωτηρίας, έστω και για σανίδεςΚαι ο αλαζόνας ο καπετάν- Γιωργάκης, τι κάνει; Προστάζει το πλήρωμα να συνεχίσει να τραβά κουπί αν και υπάρχουν γύρω απάνεμα λιμάνια. Οι υποτακτικοί του βλέπουν το ναυάγιο, αλλά τον ακολουθούν με κλειστά τα μάτια για να βουλιάξουμε όλοι μαζί.
Αυτός ο επείσακτος πολιτικάντης που δεν βλέπει πλέον τη τύφλα του, είναι ο επικίνδυνος επιβήτορας που κακοποιεί την ίδια την Ελλάδα. Μόνο αν τη στραγγαλίσει, θα ολοκληρώσει
Σύσσωμος ο λαός που βασανίζεται και βιάζεται, να τον αποκαθηλώσει. ΤΩΡΑ.
Αγγελική
Αφήστε μια απάντηση