Το προφίλ του μανιακού δολοφόνου που επιτέθηκε σε οδηγούς ταξί, ζωντάνεψε μέσα από ένα γράφημα που αποκάλυψε η εκπομπή, στηριζόμενη στη μαρτυρία του πρώτου θύματός του, που σώθηκε από θαύμα.
Η Αγγελική Νικολούλη ακολούθησε την ίδια διαδρομή με τον δράστη, μία πορεία τρόμου με οδηγό το πρώτο θύμα της επίθεσης, που επέζησε με τρεις σφαίρες στο κεφάλι. Τα όσα αποκάλυψε, είναι ανατριχιαστικά.
Η αφορμή δόθηκε από κάποια δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για τις έρευνες των Αρχών και ότι τον δράστη πιθανότατα να τον φυγάδευσε η οικογένειά του στο εξωτερικό.
Η δημοσιογράφος παρουσιάζοντας το προφίλ του, ζήτησε από τους τηλεθεατές που γνωρίζουν, να έρθουν σε επαφή με την εκπομπή. Οι πληροφορίες που δέχθηκε το «Τούνελ» ήταν αρκετές, με κάποιες να ξεχωρίζουν ως σημαντικές.
Η Αγγελική Νικολούλη βρέθηκε στη στάση λεωφορείου στη Νέα Ερυθραία που στεκόταν ο serial killer και επιβιβάστηκε στο ταξί για να ακολουθήσει τη διαδρομή που πήραν για το Κεφαλάρι.
«Είχα Αγίους, όχι Άγιο», λέει ο επαγγελματίας οδηγός. Μετά από αυτό που έγινε το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017 και σώθηκα, ο Άγιος Βλάσιος είναι ο επίσημος προστάτης μου. Εκείνο το βράδυ περίπου στις οχτώ, ερχόμουν από το ξενοδοχείο Καστρί και ο δράστης, που ήταν περίπου δέκα μέτρα απόσταση από τη στάση, σήκωσε τελευταία στιγμή το χέρι του για να με σταματήσει.»
«Πρόσεξες αν προπορεύονταν άλλα ταξί;», ρώτησε η δημοσιογράφος. «Πιο κάτω στο φανάρι είδα κι άλλους συναδέλφους που είχαν προσπεράσει, αλλά δε ξέρω πόση ώρα είχε βγει αυτός στη στάση. Κάθισε πίσω δεξιά που κάθεστε κι εσείς τώρα και μου είπε πρώτος “καλησπέρα”. Του απάντησα “καλησπέρα κύριε, πού πηγαίνουμε”. Δεν γύρισα να τον κοιτάξω, αλλά είχαμε οπτική επαφή από τον καθρέφτη».
Σύμφωνα με τον μάρτυρα, ο δράστης μιλούσε καλά ελληνικά και φαινόταν νεαρής ηλικίας, περίπου 26 έως 30 χρόνων. Είχε ύψος 1.70 με 1.80, αδύνατος, με καστανά μάτια, μαύρο μαλλί κανονικό ίσως με χωρίστρα, λευκό πρόσωπο και αξύριστος έως δύο ημερών.
«Φορούσε μαύρο φούτερ με το λογότυπο της Adidas και λευκές ρίγες στα μανίκια, φόρμα και τσάντα αθλητική της ίδιας εταιρίας. Δεν έδειχνε ταλαιπωρημένος, ίσα ίσα, ξεκούραστος. Μου ζήτησε να τον πάω στην οδό Μαυρομιχάλη. Είχε μία απαλή μυρωδιά σαν να ήταν ιδρωμένος, γιατί έχει γυμναστήρια πιο κάτω και υπέθεσα ότι θα έχει φύγει από εκεί.»
Οι επιθέσεις…
Τον Φλεβάρη συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τις αιματηρές επιθέσεις σε βάρος των δύο οδηγών ταξί.
Η πρώτη επίθεση συνέβη στις 20:00 το βράδυ του Σαββάτου 11 Φεβρουαρίου 2017. Θύμα ήταν ο 32χρονος επαγγελματίας οδηγός, που εργαζόταν στο ταξί του πατέρα του.
Ο άτυχος άνδρας δέχτηκε τρεις σφαίρες στο κεφάλι και μετά από ένα μαραθώνιο, κατέληξε σε ιδιωτική κλινική όπου και σώθηκε.
Η δεύτερη επίθεση έγινε δεκαεπτά ημέρες αργότερα, λίγα τετράγωνα απόσταση από την πρώτη.
Ήταν Τρίτη 28 Φεβρουαρίου, λίγο μετά τις 23:00 το βράδυ, επί της οδού Κοκκιναρά, κοντά στη διασταύρωση με τη Χαριλάου Τρικούπη.
Θύμα ένας 52χρονος άνδρας, που πήρε τον δράστη ως επιβάτη με το ταξί του, πιθανότατα από το Ζηρίνειο. Δυστυχώς αυτή τη φορά ο δολοφόνος ολοκλήρωσε το «έργο» του και ο άτυχος άνδρας βρέθηκε νεκρός με δύο σφαίρες στο κεφάλι.
Και οι δυο οδηγοί χτυπήθηκαν εν κινήσει από το ίδιο όπλο των 22 χιλιοστών. Είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιήθηκε σιγαστήρας κατά την επίθεση.
Οι αποκαλύψεις του οδηγού παγώνουν το αίμα…
Ο οδηγός που σώθηκε με περίσσιο θάρρος και ψυχραιμία, περιέγραψε στο «Τούνελ» με κάθε λεπτομέρεια τις φρικιαστικές στιγμές που έζησε.
«Ήξερε καλά την περιοχή γιατί μου έδινε οδηγίες για τη διαδρομή που θα ακολουθήσουμε. Όταν μπήκαμε στην οδό Μαυρομιχάλη, με το που περάσαμε τη διασταύρωση με την Αρτέμιδος, μου έριξε την πρώτη σφαίρα. Άκουσα ένα μεταλλικό ήχο, σαν να βαρούσαν κατσαρόλα. Απ’ ότι μου είπαν από την αστυνομία, έτσι ακούγεται όταν υπάρχει σιγαστήρας στο όπλο. Λιποθύμησα για λίγο και όταν συνήλθα, δεν μπορούσα να κουνήσω χέρια – πόδια. Το ταξί τσουλούσε για δευτερόλεπτα. Του είπα να τραβήξει το χειρόφρενο και εκείνη τη στιγμή, μου έριξε και τις άλλες δύο σφαίρες. Όταν συνήλθα, ακουμπούσε το κεφάλι μου στο τιμόνι. Αυτός είχε φύγει και μου είχε πάρει τα κλειδιά.»
Ο ίδιος περιέγραψε και τα όσα συγκλονιστικά ακολούθησαν και το πώς έμεινε επί σχεδόν μισή ώρα στο δρόμο, χωρίς να έχει καταλάβει την επίθεση που δέχθηκε με σφαίρες στο κεφάλι.
«Κατέβηκα για να πάρω το μπουφάν που είχα στο πορτ-παγκάζ και μου ήρθε εμετός. Είχα πολύ δυνατό πονοκέφαλο και παραπατούσα σε σημείο μέθης. Πήγα στο απέναντι σπίτι, δεν μου άνοιξε ποτέ κανένας. Χτύπησα ένα άλλο κουδούνι και ρώτησα μήπως είδαν ένα παιδί γιατί δε με πλήρωσε. Δεν ήξερα ότι είμαι μέσα στα αίματα. Νόμιζα ότι μου είχε ανοίξει η μύτη. Μια κυρία που έτυχε να περνάει με ρώτησε αν είμαι καλά, πήγε σ’ ένα σπίτι και μου έφερε λίγο νερό και χαρτί να σκουπιστώ, ενώ εγώ εκείνη την ώρα κάλεσα την αστυνομία. Με συνέδεσαν με την τροχαία, αλλά περίμενα στην αναμονή και το έκλεισα. Στη συνέχεια, κάλεσα το 166 και εκεί τα ίδια. Πήρα τους γονείς μου τηλέφωνο και αμέσως ο πατέρας μου με την πείρα που έχει, κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά. Πήγαμε στο νοσοκομείο και ξεκίνησε μία άλλη μεγάλη περιπέτεια από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, μέχρι να χειρουργηθώ.»
«Η τρίτη σφαίρα ευτυχώς δε μου προκάλεσε ζημιά, κάποια αναπηρία, ή θάνατο. Αυτή ήταν η τυχερή μου σφαίρα. Πήγε δύο χιλιοστά αριστερά της κεντρικής αορτής.»
Ο ίδιος θεωρεί πως θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η δολοφονία του συναδέλφου του που ακολούθησε, εάν είχε γίνει γνωστή η επίθεση σε βάρος του.
Αφήστε μια απάντηση