«Ήξερε καλά την περιοχή γιατί μου έδινε οδηγίες για τη διαδρομή που θα ακολουθήσουμε. Όταν μπήκαμε στην οδό Μαυρομιχάλη, με το που περάσαμε τη διασταύρωση με την Αρτέμιδος, μου ρίχνει την πρώτη σφαίρα. Άκουσα ένα μεταλλικό ήχο, σαν να βαράς κατσαρόλα. Απ’ ότι μου είπαν από την αστυνομία, έτσι ακούγεται όταν υπάρχει σιγαστήρας στο όπλο. Λιποθύμησα για λίγο και όταν συνήλθα, δεν μπορούσα να κουνήσω χέρια – πόδια. Το ταξί τσουλούσε για δευτερόλεπτα. Του είπα να τραβήξει το χειρόφρενο και εκείνη τη στιγμή, μου ρίχνει και τις άλλες δύο σφαίρες. Όταν συνήλθα, ακουμπούσε το κεφάλι μου στο τιμόνι. Αυτός είχε φύγει και μου είχε πάρει τα κλειδιά.»
Ο ίδιος περιέγραψε και τα όσα συγκλονιστικά ακολούθησαν και το πώς έμεινε επί σχεδόν μισή ώρα μέσα στα αίματα, χωρίς να έχει καταλάβει την επίθεση που δέχθηκε με σφαίρες στο κεφάλι.
«Κατέβηκα για να πάρω το μπουφάν που είχα στο πορτ-παγκάζ και μου ήρθε εμετός. Είχα πολύ δυνατό πονοκέφαλο και παραπατούσα σε σημείο μέθης. Πήγα στο απέναντι σπίτι, δεν μου άνοιξε ποτέ κανένας. Χτύπησα ένα άλλο κουδούνι και ρώτησα μήπως είδαν ένα παιδί γιατί δε με πλήρωσε. Δεν ήξερα ότι είμαι μέσα στα αίματα. Νόμιζα ότι μου είχε ανοίξει η μύτη. Μια κυρία που έτυχε να περνάει με ρώτησε αν είμαι καλά, πήγε σ’ ένα σπίτι και μου έφερε λίγο νερό και χαρτί να σκουπιστώ, ενώ εγώ εκείνη την ώρα κάλεσα την αστυνομία. Με συνέδεσαν με την τροχαία, αλλά περίμενα στην αναμονή και το έκλεισα. Στη συνέχεια, κάλεσα το 166 και εκεί τα ίδια. Πήρα τους γονείς μου τηλέφωνο και αμέσως ο πατέρας μου με την πείρα που έχει, κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά. Πήγαμε στο νοσοκομείο και ξεκίνησε μία άλλη μεγάλη περιπέτεια από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, μέχρι να χειρουργηθώ.»
«Η τρίτη σφαίρα ευτυχώς δε μου προκάλεσε ζημιά, κάποια αναπηρία, ή θάνατο. Αυτή ήταν η τυχερή μου σφαίρα. Πήγε δύο χιλιοστά αριστερά της κεντρικής αορτής.»
Ο ίδιος θεωρεί πως θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η δολοφονία του συναδέλφου του που ακολούθησε, εάν είχε γίνει γνωστή η επίθεση σε βάρος του.
Αφήστε μια απάντηση