«Δεν τον άκουγα καλά στο τηλέφωνο. Του λέω: «Γιάννη, αδελφέ μου, τι έχεις;» , «Τίποτα» μου απαντά. «Που είσαι να έρθω να σε πάρω;;», «είμαι στο γήπεδο στο κέντρο και αν μπορείς πάρε ταξί να έρθεις να με πάρεις». Ετοιμάστηκα να φύγω και με πήρε τηλέφωνο ο θείος του. Μου λέει: «Πήγαινε στο ελαιοτριβείο να δεις τι γίνεται. Εκεί είναι». Πάω εκεί και φωνάζω «Γιάννη, Γιάννη, Γιάννη». Τίποτα. Δεν ήταν πουθενά».
Όπως λέει ο φίλος του, ο Γιάννης είχε κληρονομήσει κάποια χρήματα και φρόντιζε να περνάνε καλά και να διασκεδάζουν.
Σε δεύτερη τηλεφωνική επικοινωνία ο φίλος του θυμήθηκε και κάποια άλλα στοιχεία «για να βοηθήσει την έρευνα του Τούνελ».
«Αυτό που δεν σας είπα είναι πως με το Γιάννη σχεδιάζαμε να βρούμε ένα σπίτι στο Βόλο να μείνουμε μαζί και ψάχναμε ήδη για δουλειά στη Βιομηχανική ζώνη . Ο Γιάννης παρόλο που είχε πολύ στεναχώρια μέσα του ,είχε όνειρα για τη ζωή του και για αυτό όταν του ήρθαν τα λεφτά κάναμε το πλάνο μας να ζήσουμε και να δουλέψουμε μαζί».
Αφήστε μια απάντηση