«Δε μαλώσαμε ποτέ, ερχόταν κάθε μέρα να με επισκεφτεί. Την Κυριακή το μεσημέρι, ήταν η τελευταία φορά που ήρθε. Ήταν ήρεμη, κουβεντιάσαμε κανονικά και ήταν μια χαρά η γυναίκα. Ο γιος μου με κάλεσε εκείνο το βράδυ και με ρώτησε αν ήμουν μαζί με την Μαρία, γιατί χάθηκε και δεν την έβρισκαν πουθενά», περιέγραψε συγκινημένη.
«Μου είχε πει κάποτε, πως αν τη χρειαζόμουν κάτι, να την καλούσα πρωινές ώρες γιατί φοβόταν να βγει έξω το βράδυ. Όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά μου είχε πει λίγο πριν χαθεί. Δε μου είχε αναφέρει αν είχε δανείσει σε κάποιον χρήματα. Εγώ κάθομαι ακόμα και τώρα και κοιτάζω έξω μήπως και φανεί. Δεν μπορεί να μου φύγει από το μυαλό. Φοβάμαι πως της έχει συμβεί κάτι κακό. Όποιος το’καμε, να μιλήσει και να το βρει από το Θεό», κατέληξε συναισθηματικά φορτισμένη.
Αφήστε μια απάντηση