«Δεν ήθελε να δίνει τα κανονικά της στοιχεία σε όσες επαφές έκανε. Δεν μου είχε πει κάτι για το όπλο. Δεν είχαμε το τελευταίο διάστημα καλή σχέση. Ήμασταν χάλια, τον τελευταίο χρόνο, τουλάχιστον. Μετά το περιστατικό της νηπιαγωγού έπεσε λίγο. Μετά άρχισε να βγαίνει και ήρθε μια μέρα και μου είπε ότι βρήκε και δουλειά. Απόγευμα έφυγε, οχτώ παρά ήταν, επτάμιση; Να είναι μια μέρα απόκλιση πριν, μια μέρα μετά, δεν έδωσα σημασία. Της είπα εγώ να αφήσει τα κλειδιά, γιατί θα πήγαινε μέχρι την πλατεία και θα γυρνούσε. Θα την περίμενα σπίτι».
Όπως αναφέρει η συγκάτοικος, η Σταυρούλα δεν έπαιρνε μαζί της σακίδιο, παρά μόνο παλαιότερα, όταν έβγαινε βόλτα με τη νηπιαγωγό.
«Μπορεί να ήθελε να το παίξει ότι από κάπου έρχεται, ότι κάπου πάει. Δεν υπήρχε κανένας Γιώργος που θα συναντούσε σε ραντεβού, από ότι κατάλαβα. Εκείνη την ημέρα την άκουσα που μιλούσε στο τηλέφωνο και έλεγε: «Κύριε Γιώργο έρχομαι στην πλατεία». Μου είπε ότι ήταν ο υπεύθυνος για μια δουλειά που θα συζητούσε. Μου έλεγε τελευταία ότι είναι πολύ κουρασμένη και συζητούσε πολλές φορές για την ευθανασία. Μου είχε πει ότι στην Ελβετία και σε κάποιες άλλες χώρες, μετά τα πενήντα αν δεν είσαι καλά, αν έχεις κάποιο θέμα, μπορείς να το κάνεις. Δεν είχε όμως διασυνδέσεις για να βγάλει πλαστή ταυτότητα ή διαβατήριο και να φύγει».
Αφήστε μια απάντηση