«Μου λείπει ακόμα, ήταν το στήριγμά μου. Το Σάββατο το μεσημέρι που έλειπε από το σπίτι, της άφησα ένα γράμμα γιατί την ένιωθα δικό μου άνθρωπο. Της έγραφα»:
«“Ξέρω ότι περνάς δύσκολα”» γιατί μου είχε πει ότι είχε ξοδέψει κάπου πολλά χρήματα. Σ’ ευχαριστώ πολύ για όλα, να προσέχεις, να είσαι καλά. Σου έφερα κάτι, ο Δημήτρης σου.»
Αφήστε μια απάντηση