«Η αδελφή της Ρούλας μου ζήτησε να πάρω την Τζωρτζίνα πάλι σπίτι μου για να μην είναι μπροστά στους καυγάδες τους και δέχτηκα. Πριν την πάρω, έγραψε κάτι σε ένα χαρτί και το έκρυψε. Δε δέχτηκε να μου το δείξει και μου είπε ότι είναι κάτι για την μαμά της. Όταν ήρθε η μητέρα του Μάνου, της το είπα, αλλά ούτε αυτή κατάφερε να της πάρει το σημείωμα. Τελικά, βρήκαμε στο καλάθι στο δωμάτιο πεταμένο το χαρτί που έγραφε “Μαμά, μη με ψάξεις, φεύγω. Θα είμαι στην…”».
«Τη Ρούλα τη βρήκαν στο ξενοδοχείο που δούλευε παλιά. Όλοι είχαμε αγχωθεί για το πού βρίσκεται και τι κάνει και ο Μάνος ήξερε. Τον είχε καλέσει στο δωμάτιο και τον απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει αν δε γυρίσει. Αυτός ήταν στην Αθήνα εκείνη την ημέρα. Όταν εμφανίστηκε η Ρούλα δε μιλούσε σ’ εμάς. Έβαζε την αδελφή της επειδή ντρεπόταν. Ζήτησαν να κρατήσω την Τζωρτζίνα άλλη μία ημέρα μέχρι να ηρεμήσει, αλλά μου το ξεκαθάρισαν ότι δεν πρέπει να δει τον Μάνο, ούτε τηλεφωνικά να μιλήσουν. Τον φέραμε κρυφά γιατί η Τζωρτζίνα στεναχωριόταν πολύ που δεν έβλεπε τον πατέρα της. Το πρωί πριν την πάρουν, ήταν σπίτι μου και μου είπε ότι πονάει η καρδιά στο στήθος της. Το είπε και σε άλλους. Το απόγευμα το πήραν το παιδί για τον Αλισσό και το βράδυ έγινε αυτό με τους σπασμούς που είπε η Ρούλα και μεταφέρθηκε στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο. Λέγαμε στον Μάνο να προσέχει την Τζωρτζίνα, μήπως θέλει ψυχιατρική υποστήριξη η Ρούλα. Και το αρνούνταν. Έλεγε πως δε γίνεται να κάνει κάτι στο παιδί. Η Ρούλα είχε νεύρα με την Τζωρτζίνα. Της έλεγε “πήγαινε μέσα.. πάρε το τάμπλετ… κάνε εκείνο, κάνε το άλλο”… Εκείνη ήταν υπάκουη, τρόμαζε. Κοντεύει να σπάσει η καρδιά μου μετά από όλα αυτά. Τι να πει πλέον κανείς. Κρίμα τα παιδιά…», κατέληξε ο μάρτυρας.
Αφήστε μια απάντηση