Ο ένας μετά τον άλλο, βρίσκονται τυχαία νεκροί στις περιοχές που χάθηκαν και η διαπίστωση αυτή, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.
Το Silver Alert, που μπήκε τον τελευταίο καιρό στη ζωή μας και στο οποίο συμμετείχα εθελοντικά απ΄ την πρώτη στιγμή, ευαισθητοποιεί τον κόσμο και κινητοποιεί τις Αρχές για τους ανήμπορους ηλικιωμένους που υποφέρουν και χάνονται. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτή η προσφορά.
Τα προβλήματα που μέρα με τη μέρα διογκώνονται, γίνονται θηλιά και πνίγουν όσους δεν μπορούν να τα διαχειριστούν. Οι συντάξεις της πείνας, όλο και πετσοκόβονται από τους ανεγκέφαλους που παίζουν με τις τύχες μας και τις ζωές μας. Το πετρέλαιο για θέρμανση απλησίαστο, σε αυτό το βαρύ χειμώνα. Όλα τα καταναλωτικά αγαθά στα ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ και η κοινωνική πολιτική, στα ΚΑΤΩ της.
Δεν θέλει και πολύ για να κλονιστεί η υγεία και να εμφανιστεί και στις μικρότερες ηλικίες η χειρότερη ασθένεια: H άνοια. Ο ασθενής απομακρύνεται από το χώρο του και στην προσπάθειά του να βρει το δρόμο της επιστροφής, εξαντλείται και αν δεν τον βοηθήσει κάποιος, πεθαίνει.
Κάτι παραπάνω πρέπει να κάνουμε για να προστατέψουμε τους ηλικιωμένους που μας έχουν ανάγκη. Ιδιαίτερα τους μοναχικούς. Οι γειτονιές να γίνουν πιο ανθρώπινες και να ξαναζεσταθούν οι σχέσεις με τον διπλανό μας. Το πρόγραμμα ΄΄βοήθεια στο σπίτι΄΄ – μια ζεστή ανάσα στη μοναξιά των ηλικιωμένων – να ενισχυθεί απ΄ τους Δήμους. Οι εστίες φιλοξενίας, να δεχτούν αυτούς που είναι μόνοι. Αν οργανωθούμε όλοι, είναι σίγουρο ότι θα σώσουμε ανθρώπινες ζωές .
Αγγελική
Αφήστε μια απάντηση