Το θέατρο του παραλόγου

Το θέατρο του παραλόγου στήθηκε στο άψε-σβήσε και όλοι εμείς οι θεατές μένουμε κάγκελο! Κομπάρσοι της πολιτικής σκηνής, κράζουν αλλόφρονες στα ”παράθυρα” και ψάχνουν εναγωνίως τον πρωταγωνιστή που θα στήσει την παράσταση. Τα εισιτήρια έχουν ήδη κοπεί. Στην πρώτη σειρά τα γαλαζοκοκκινοκίτρινα παιδιά, τρίβουν τα χέρια τους για το υπερθέαμα που στήνεται στα παρασκήνια και σε λίγο θα απολαύσουν…Κάπου εκεί πίσω απ’ την αυλαία, ακούγεται τρεμάμενη η φωνή του πρωταγωνιστή. ”ΈΧΑΣΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΜΟΥ, ΤΙ ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΤΩΡΑ”; Οι παρατρεχάμενοι καρεκλοκένταυροι της πολιτικής σκηνής, βγάζουν απ’ τα τσεπάκια τους το ρόλο και τον στήνουν εκεί μπροστά του, για να τον δει και να ”ξεστραβωθεί”. Πολλοί θα θελαν βέβαια να του τον τρίψουν στη μούρη του ”ερασιτέχνη”, που κόντεψε να τους διαλύσει το θέατρο. Και να τος ξαφνικά στη σκηνή, να διαβάζει το ρόλο που του έγραψαν. Και να παίζει…ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΥ ΤΗ ΒΙΑΣΑΝ…ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΞΑΝΤΛΗΣΑΝ… Και πίσω απ’ την αυλαία οι πράσινοι συμβουλάτορες να χειροκροτούν…ΤΗΝ ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΟΥΣ… Και κει στις πρώτες θέσεις της βιτρίνας, οι γαλαζοκοκκινοκίτρινοι να λυσσάνε… ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ. Και ως δια μαγείας σε μια νύχτα, οι κομπάρσοι υψώνουν παράστημα και διεκδικούν το ρόλο του πρωταγωνιστή. Με το σενάριο καλά διαβασμένο… ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΡΧΙΖΕΙ…
Και όλοι εμείς; Στο ίδιο έργο θεατές ή ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΛΕΟΝ Σ’ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ;

*Φίλοι μου, το παρασκήνιο των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας τι είναι; ΜΙΑ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.

Αγγελική