Η μάρτυρας αναφέρει πως η άτυχη Τζωρτζίνα αντιλαμβανόταν πως κάτι δεν πήγαινε καλά με την μητέρα της, όταν εκείνη είχε εξαφανιστεί και την ψάχνανε.
«Η Τζωρτζίνα ήταν ανάστατη γιατί άκουγε τους συγγενείς της και καταλάβαινε ότι κάτι συνέβαινε με τη Ρούλα. Εγώ την έψαχνα και έλεγα στο παιδί δικαιολογίες. Την πήγαμε στο σπίτι μίας άλλης φίλης για να μην ακούει τις εντάσεις. Τετάρτη βράδυ την πήρε η αδελφή της Ρούλας από το φιλικό σπίτι και λίγο μετά την πήγε στο Καραμανδάνειο. Το παιδί δεν έβγαλε ούτε ένα βράδυ στο σπίτι της μάνας», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ πρόσθεσε:
«Πιστέψαμε ότι η Ρούλα είχε επηρεαστεί με την Ίριδα, γι’ αυτό και ήθελε να αυτοκτονήσει. Έκανε ολόκληρα κόλπα. Εμείς την ψάχναμε στα νεκροταφεία και φοβόμασταν μην έχει κάνει κακό στον εαυτό της και αυτή βρισκόταν ξαπλωμένη στο ξενοδοχείο. Κάποια στιγμή θυμάμαι που μου είπε η αδελφή της πως παραδίδονταν τα μηνύματα που της έστελνε, αλλά εκείνη δεν απαντούσε. Η Ρούλα όταν την έπιαναν τα νεύρα της γινόταν άλλος άνθρωπος. Εγώ θυμάμαι μία κουβέντα του θείου της που έλεγε όταν ήμασταν όλοι μαζί στο σπίτι της, να την κλείσουνε σε κλινική. Γνώριζαν δηλαδή στην οικογένεια πως είχε πρόβλημα. Εάν είχαν κινητοποιηθεί νωρίτερα, θα είχαμε προλάβει το ένα παιδί, τουλάχιστον την Τζωρτζίνα.»
Αυτό που έκανε εντύπωση στην μάρτυρα, είναι το γεγονός πως η Ρούλα ήθελε με κάθε τρόπο να κρατήσει μακριά τον Μάνο από την 9χρονη κόρη του. Λίγο πριν την εισαγωγή της στο νοσοκομείο, θυμάται ότι έπαιζε χαρούμενη στο βουνό.
«Τετάρτη μεσημέρι ήμουν μαζί με την Τζωρτζίνα και κοιμόταν σαν πουλάκι. Όταν της έλεγα να πάρουμε τη μαμά να μιλήσει, έλεγε όχι. Ήταν μία χαρά. Είχε μία ηρεμία. Μου ζωγράφισε κάτι και μου έγραφε “σ’ αγαπώ πολύ”. Μετά έγινε ότι έγινε. Η Ρούλα μας είπε πως εκείνο το βράδυ η μικρή είδε ένα όνειρο, έκανε σπασμούς και την έτρεξε στο Καραμανδάνειο. Σοκαριστήκαμε.»
Αφήστε μια απάντηση