«Η γυναίκα δούλευε πολύ, έλειπε αρκετές ώρες από το σπίτι και το πρωί και το απόγευμα, γιατί όλος ο φόρτος εργασίας με την κτηνοτροφία ήταν πάνω της. Ο σύζυγός της ήταν δημόσιος υπάλληλος, στο δασαρχείο νομίζω δούλευε, οπότε αυτός άρχισε να τη βοηθάει από τότε που βγήκε σε σύνταξη. Στο σπίτι ερχόταν περίπου το μεσημέρι, θα μαγείρευε, θα έτρωγε και ξανά το απόγευμα γύρω στις τέσσερις θα έφευγε για το μαντρί. Αυτό ήταν το πρόγραμμά της», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η γειτόνισσα του θύματος μίλησε και για τα όσα ακούγονται περί κακοποιητικής συμπεριφοράς του συζύγου.
«Υπήρχαν φορές που παραπονιόταν ότι ο σύζυγος την χτυπούσε. Καθόταν για καφέ, έκλαιγε και μας τα έλεγε η ίδια. Ήταν από καλή οικογένεια και την παρότρυνα να ζητήσει βοήθεια. Έπρεπε η ίδια να το κάνει, όχι εμείς οι ξένοι.»
Η μάρτυρας αναφέρθηκε και σε συναλλαγές που είχε το θύμα με αλλοδαπούς.
«Είχε και πολλές παρτίδες με αλλοδαπούς, μπαινόβγαινε πολύς κόσμος στο σπίτι, δεν ξέρω αν ήταν εργάτες. Κάποιοι ήταν μεσίτες και αγόραζαν σταφύλια. Έβλεπα τα βουλγάρικα αυτοκίνητα να έρχονταν εδώ μπροστά. Έμπαιναν και μες το σπίτι αυτοί, τρώγανε και η ίδια έκανε πολλές φορές παράπονα ότι κουραζόταν πολύ που μαγείρευε για τόσο κόσμο. Το τελευταίο δεκαήμερο πριν το περιστατικό ερχόντουσαν τέτοια αυτοκίνητα…», κατέληξε η κυρία Τυριτίδου.
Αφήστε μια απάντηση