Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους ασχολούνται με τον χαμό του παιδιού μου. Όλους εσάς μετά σχόλιά σας είτε είναι θετικά είτε αρνητικά. Όλους εκείνους που έψαξαν και ψάχνουν ακόμα, αυτούς που ξέρω και κάποιους που δεν ξέρω αυτούς που προσεύχονται για να βρεθεί ο Γιώργος μου. Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου.
Αυτήν βέβαια που ένα ευχαριστώ δεν νομίζω ότι φτάνει είναι η Αγγελική. Την Αγγελική που την θεωρώ σαν αδελφή μου γιατί μαζί έχουμε περάσει πολλά. Αυτά που φαίνονται στην TV και αυτά που δεν τα ξέρει κανείς.
Για αυτό έκλαψε η Αγγελική όταν παρουσίασε και πάλι την υπόθεση του παιδιού μου με αφορμή τις έρευνες για τον Μπεν. Δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί γιατί ξέρει τον πόνο μας.Ξέρει τι τραβάει όλα αυτά τα χρόνια η οικογένειά μας.
Όμως και εγώ εκείνη την στιγμή έκλαιγα όσο μπορούσα πιο βουβά και κατάπινα για άλλη μια φορά τον πόνο μου και δεν μπόρεσα να μιλήσω προσπάθησα αλλά δεν μπόρεσα να την βγάλω από την δύσκολη θέση, είχα μεγάλη ψυχολογική φόρτιση..εύχομαι κανείς να μην νοιώθει έτσι στην ζωή του.
Τα ευχαριστώ είναι λόγια. Ένα συγγενή η δικό σου άνθρωπο δεν του λες ευχαριστώ, απλά τον αγαπάς και εγώ την Αγγελική την θεωρώ δικό μου άνθρωπο και την αγαπώ και την εκτιμώ πάρα πολύ.
Επίσης ευχαριστώ και όλους όσους ανήκουν στο “ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ”.”
Αφήστε μια απάντηση